صلح امام حسن اسلام ناب را حفظ کرد | امام امت باید مصالح و مفاسد را در نظر بگیرد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید، چهارشنبه شب در ویژه برنامه معارفی ماه مبارک رمضان که از شبکه دوم سیما پخش شد، با تبریک میلاد پر خیر و برکت امام حسن(ع) اظهار داشت: آن حضرت در سال دوم یا سوم هجرت در چنین شبی از مادر متولد شده است، حضرت امام حسن مجتبی(ع) هفت سال از زندگی پیامبر اکرم(ص) را دیده و سی سال هم با پدرش، امیر مؤمنان علی(ع) زندگی کرده است.

حضرت آیت‌الله سبحانی با بیان این که امام حسن(ع) القاب بسیاری داشتند، تصریح کرد: فریاد‌رس محرومان بودن یکی از معروف‌ترین القاب حضرت امام حسن مجتبی(ع) بود؛ اگر کسی در خانه امام حسن مجتبی(ع) می‌آمد، حضرت به آن شخص بی‌توجهی نمی‌کرد و در صورتی که چیزی برای پرداخت به آن نیازمند نداشت، راهی به او نشان می‌داد تا از آن طریق نیاز‌هایش را برطرف سازد.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با بیان این که در رابطه با شجاعت امام حسن مجتبی(ع) کمتر گفته شده است، عنوان کرد: آن حضرت در جنگ جمل مانند سایر دلاوران نبرد می‌کرد و حتی در جنگ صفین در کنار حضرت امام حسین(ع) مشغول نبرد بودند.

وی گفت: حضرت امام حسن مجتبی(ع) به تمام معنا انسان شجاعی بود اما گاهی اوقات نسبت به صلح ایشان در برابر معاویه سوال می‌شود که چرا حضرت امام حسین(ع) در برابر دشمنان جنگید ولی حضرت امام حسن مجتبی(ع) صلح را ترجیح داد.

حضرت آیت‌الله سبحانی ادامه داد: باید توجه داشت که در اسلام یک قانون وجود ندارد. همانطور که در اسلام جهاد و جدال وجود دارد، در صورت لزوم و صلاح دید امام(ع) صلح نیز وجود دارد.

وی با قرائت آیه «وَإِن جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»، اظهار داشت:‌ خداوند منان به پیامبر اکرم(ص) فرموده است که اگر دشمنان گرایشی به صلح داشتند، تو نیز صلح را بپذیرد.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با تأکید بر این که امام امت باید مصالح و مفاسد را در نظر بگیرد، اضافه کرد: رسول اکرم(ص) که در بدر و اُحد با دشمنان جنگید، در حدیبیه نیز صلح کرده است.

وی با اشاره به تقابل حضرت امام حسن مجتبی(ع) و معاویه، ابراز داشت: حضرت در درجه اول در برابر معاویه قیام کرد و تا مدتی نیز مشغول به نبرد بود اما پس از مدتی احساس کرد که جمعیتی که در سپاهش قرار دارند، برای نبرد با دشمن آمادگی ندارند.

حضرت آیت‌الله سبحانی تصریح کرد:‌ اگر امام حسن مجتبی(ع) به جنگ معاویه می‌رفت، نتیجه‌ای جز تنهایی امام(ع) نداشت. از این رو بزرگان سپاه را جمع کرد و در مورد پیشنهاد صلح معاویه سوال کرد که همه صلح را انتخاب کردند.

وی با بیان این که تصمیم امام(ع) به دو جهت خارجی و داخلی بود، عنوان کرد: زمانی که امیر مؤمنان علی(ع) به شهادت رسید، روم شرقی تصمیم گرفته بود تا سرزمین‌های اسلامی را تصاحب کنند، از این رو جنگ با معاویه جبهه اسلامی را تضعیف می‌کرد.

این مرجع تقلید گفت: دوستان امام، خوارج، دوستداران دنیا، افراد دو دل، تابعان رؤسای اشاعره پنج گروهی بودند که ارتش امام حسن مجتبی(ع) را تشکیل می‌دادند. بنابراین حضرت امام حسن مجتبی(ع) چگونه می‌توانست با چنین ترکیب ناهماهنگی به نبرد با معاویه بپردازد؟ بی‌تردید اگر آن حضرت با چنین گروهی به سوی شام حرکت می‌کرد، نبرد با معاویه نتیجه‌ای جز شکست نداشت. به همین علت امام(ع) با معاویه صلح‌نامه‌ای امضا کرد که بسیار دقیق و به نفع اسلام بود./878/پ۲۰۲/ق